نشست نقد و بررسی کتاب «تصحیح تازه از مکتوبات مولانا» به تصحیح و تعلیقات جناب آقای دکتر توفیق سبحانی با حضور ناقدین محترم جناب آقای دکتر محمد غلامرضایی، جناب آقای دکتر محمد‌رضا موحدی و با حضور جناب آقای دکتر یوسف محمد نژاد عالی زمینی، رئیس پژوهشکدۀ زبان و ادبیات فارسی  و جناب آقای دکتر سید علی‌اصغر میر باقری، رئیس هیأت مدیرۀ انجمن ترویج زبان و ادب فارسی، و جمعی از استادان پژوهشگران و دانشجویان در مورخ 12/10/96 رأس ساعت 12-10 در سالن ادب پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی از سوی پژوهشکدۀ زبان و ادبیات فارسی با همکاری انجمن ترویج زبان فارسی برگزار شد.

نخست جناب آقای دکتر محمدنژاد ضمن خیر مقدم به حاضران و بیان سرگذشت چاپ و انواع نسخه‌های مکتوبات مولانا، از مصحح کتاب جناب آقای دکتر سبحانی برای بیان مطالب و مباحث مربوط به کتاب دعوت به‌عمل آوردند. آقای دکتر سبحانی نیز ضمن اشاره به آثار مولانا و اهمیت آن آثار به مکتوبات که حاوی 144 نامه از مولانا جلال‌الدین است، پرداختند و همچنین نسخه‌های مورد استفادۀ خود را معرفی و بیان کردند که در این تصحیح، نسخۀ کتابخانۀ مرعشی را اساس کار خود قرار داده‌اند.

   سپس جناب آقای دکتر محمد غلامرضایی، استاد دانشگاه شهید بهشتی، ضمن بیان اینکه آثار منثور مولانا سه نوع است 1- مجالس سبعه که نثری خطابه‌ای دارد، 2- مکتوبات که نثری نامه‌نگارانه دارد، 3- فیه مافیه که دارای نثری گفتاری است ولی ساختار خاصی ندارد، نکاتی دربارۀ ابعاد مختلف تصحیح دکتر سبحانی پرداختند؛ از جمله آنکه تحلیل محتوایی و طبقه‌بندی نامه‌ها در مقدّمه لازم بوده است و همچنین بحثی در باب مختصات سبکی و زبانی این اثر و مطالبی در مورد مشترکات مفهومی و زبانی بین مکتوبات و دیگر آثار مولانا ضرورت داشته است که از دید مصحّح مورد غفلت قرار گرفته است. ایشان در پایان نیز خُرده‌هایی با ذکر مثال بر این تصحیح گرفتند که مواردی از آن را مصحّح نیز پذیرفتند.

در ادامه جناب آقای دکتر محمدرضا موحدی، عضو هیأت علمی پژوهشکدۀ زبان و ادبیات نکات مهمی در خصوص تصحیح کتاب مذکور مطرح و تأکید کردند که این اثر با توجه به اهمیت آن در زمینۀ مطالعات مربوط به مولانا لازم است مقدمۀ مفصل‌تری داشته باشد و جا داشت که در مقدمه شیوۀ تصحیح و معرفی نسخ با تصریح و روش‌مندی بیشتری بیان گردد؛ زیرا توضیحات دربارۀ نسخ یکدست نیست و مشخصات کامل آنها ذکر نشده است، بلکه فقط تصویری از یک صفحۀ نسخۀ خطی اساس آمده است که بررسی و مقابلۀ همان یک صفحه نشان می‌دهد که مصحح بدان پایبند نبوده است. همچنین در شمارۀ ارجاعات به متن مکتوبات تصحیح گلپینارلی نیز سهوهایی صورت گرفته است و اینکه متن چاپ شده برخی خطاهای مطبعی نیز دارد که لازم است در چاپ بعدی برای رفع این مسائل تدبیری اندیشیده شود.

در پایان جناب آقای دکتر میرباقری به ضرورت ساماندهی روش تصحیح متون اشاره کردند و اینکه در کرسی مولوی‌پژوهی همۀ شرایط زیرساختی فراهم شده است تا آثار مولانا چه در داخل و چه در خارج از کشور مورد بازنگری تصحیح، تجدید نظر و تحلیل محتوایی قرار گیرد.

• قبلی
• بعدی