انا لله و انا الیه راجعون
غرق آوازیم و بلبل رفته است
بوی گل می آید و گل رفته است
بانو دکتر زهرا استادزاده،(عضو هیات مدیره انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران) رخت از این جهان بربست و رهسپار دیار باقی شد و مهربانیها و محبتهای بزرگوارانه اش را نیز با خود برد.
خبری ناگوار جسم و روحمان را بر هم زد؛ آنقدر که در کنار خانواده برای آن بانوی بزرگوار و لطفهای بیکران ایشان گریستیم.
باورمان نمی شد. همه او را می شناختیم. هرکسی می گفت: مگر می شود؟ مگر ممکن است؟ بانویی با آن همه مهربانی و لطف، هرگاه که با او روبرو میشدیم، با رویی باز، با مهربانی و بزرگواری و سعۀ صدر پیگیر امور بود.
با تلاش بی نظیر و مثال زدنی، دلسوز زبان و ادبیات فارسی بود و با تمام وجود برای اعتلای آن از هیچ کوششی دریغ نمیکرد.
دریادل بود و بزرگوار و چه زود در ساحل این دریای بیکران آرام گرفت.
از خداوند بزرگ می خواهیم که به خانوادۀ آن عزیز از دست رفته اجر و صبر عطا فرماید و روح بلندش را در فردوس برین جای دهد.
انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران .